Ομιλία της ΥΠΕΞ κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη στο Συνέδριο που διοργανώνει το περιοδικό «Διπλωματία» στο Ζάππειο Μέγαρο

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,
Εξοχώτατοι κύριοι Πρέσβεις,

Κύριοι εκπρόσωποι των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων,
Κυρίες και κύριοι,

Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά το περιοδικό «Διπλωματία» και τον εκδότη του, κύριο Αντωνόπουλο, για την τιμητική πρόσκλησή τους να κηρύξω την έναρξη αυτού του διήμερου συνεδρίου. Ενός συνεδρίου που εδώ και τέσσερα χρόνια έχει αναδειχθεί σε θεσμό για την Εξωτερική Πολιτική και την Άμυνα στη χώρα μας.

Επιτρέψτε μου, σήμερα το πρωί, να επικεντρωθώ στην κατάσταση στη Μέση Ανατολή. Δεν νομίζω ότι έχει υπάρξει άλλο διεθνές ζήτημα στην σύγχρονη ιστορία που να βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τόσο πολλών, για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι άλλωστε και τέτοια η φύση των προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε στη Μέση Ανατολή που η επιρροή τους δεν εξαντλείται στους λαούς της περιοχής. Κάθε άλλο. Τα διλήμματα ασφάλειας όλων αυτών των λαών διασυνδέονται μεταξύ τους. Καθίστανται έτσι τελικώς μείζονα ζητήματα ασφάλειας και σταθερότητας για τη διεθνή κοινότητα στο σύνολό της.

Το κεντρικό επιχείρημα της σημερινής μου παρέμβασης επικεντρώνεται στις έννοιες, πρώτον, της διασύνδεσης των ζητημάτων και, δεύτερον, της ενσωμάτωσης όλων των παραγόντων.

Προσεγγίζοντας τέσσερα σημαντικά μέτωπα, το παλαιστινιακό ζήτημα, την κατάσταση στον Λίβανο, το μέλλον του Ιράκ και το ζήτημα του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, θα υποστηρίξω ότι τα ζητήματα που ταλανίζουν την περιοχή της Μέσης Ανατολής δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν ούτε αποσπασματικά, ούτε σε απομόνωση το ένα από το άλλο. Είναι στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους και ως τέτοια πρέπει να τα προσεγγίσουμε αν θέλουμε να πετύχουμε πρόοδο στη διασφάλιση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή.

Για τον λόγο αυτό απαιτείται από τη Διεθνή Κοινότητα μια ολοκληρωμένη στρατηγική, η οποία θα αντιμετωπίζει τη Μέση Ανατολή ως σύνολο. Μια τέτοια στρατηγική, που – όπως εμείς πιστεύουμε – πρέπει να έχει στο κέντρο της το Παλαιστινιακό, θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει, απαραιτήτως, όλους τους παίκτες της περιοχής, μεταξύ των οποίων και το Ιράν και τη Συρία.

Θα ήθελα όμως να προσθέσω και κάτι ακόμα – που το θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό. Απαιτείται ρεαλισμός στην προσέγγισή μας στα ζητήματα της Μέσης Ανατολής. Πρόκειται κατ’ εξοχήν για την περιοχή εκείνη που έχει πληρώσει μεγάλο το κόστος των «ιδεολογημάτων». Ιδεολογημάτων που προβάλλονταν όχι μόνο από τους δρώντες της περιοχής, αλλά και από τρίτους, εξωτερικούς παράγοντες. Πρέπει να δούμε ρεαλιστικά τις ιδιαίτερες συνθήκες της περιοχής και προσαρμοσμένοι σε αυτές να προχωρήσουμε.

Πρώτο, ρεαλιστικό μέλημά μας, θα πρέπει, κατά την άποψή μου, να είναι με την πολιτική μας να ενισχύσουμε και να ενδυναμώσουμε τις φωνές που επιδιώκουν την ειρήνη και την σταθερότητα. Έφτασε η στιγμή να εκπέμψουμε θετικά μηνύματα τα οποία να δώσουν πάλι ελπίδα και, γιατί όχι, όραμα στους λαούς της περιοχής και δη στη νέα γενιά. Στόχος μας πρέπει να είναι η απομόνωση, η περιθωριοποίηση, των ακραίων φωνών σε ολόκληρη την περιοχή. Των δυνάμεων εκείνων που «δυναμιτίζουν» (μεταφορικά ή και κυριολεκτικά) τον διάλογο, αντί να προσέρχονται στο τραπέζι του. Έτσι θα καταφέρουμε να συμβάλουμε στην ανάδειξη των προοδευτικών μετριοπαθών εκείνων δυνάμεων που θα μπορέσουν κάνουν βήματα μπροστά. Που θα ενισχύουν τη σταθερότητα, θα κάνουν προσπάθειες για να δημιουργήσουν το περιβάλλον για οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, που θα καλλιεργήσουν τελικά τις συνθήκες για μια σταδιακή αλλά και ουσιαστική προσαρμογή στις δημοκρατικές αρχές και αξίες. Εξάλλου στη Μέση Ανατολή η προώθηση της δημοκρατίας αυστηρά στα δυτικά πρότυπα, δεν μπορεί να αποτελεί ταυτόχρονα και μέσο και σκοπό.

Κυρίες και κύριοι,

Η Μέση Ανατολή βρίσκεται σήμερα εκ νέου σε κρίσιμη κατάσταση, κυρίως στα τέσσερα μέτωπα που σας ανέφερα. Επιτρέψτε μου τώρα να θίξω καθένα από αυτά λίγο εκτενέστερα.

Ξεκινώ από το Παλαιστινιακό, το οποίο, όπως σας είπα, βρίσκεται στην καρδιά των προβλημάτων της Μέσης Ανατολής.

Αποτελεί αναμφίβολα θετική εξέλιξη ο σχηματισμός κυβέρνησης εθνικής ενότητας, μετά τη συμφωνία της Μέκκας μεταξύ Χαμάς και Φατάχ. Με τον τρόπο αυτό φαίνεται να αποφεύγουμε το χειρότερο δυνατό σενάριο, αυτό του εμφυλίου πολέμου. Υποστηρίζαμε και στο παρελθόν ότι μόνον μια τέτοια κυβέρνηση θα μπορούσε να αποτελέσει έναν αξιόπιστο και φερέγγυο συνομιλητή.

Να ανοίξω μια παρένθεση στο σημείο αυτό για να τονίσω την ιδιαίτερη συμβολή της Σαουδικής Αραβίας στη συμφωνία αυτή. Η δραστηριοποίηση των αραβικών κρατών, π.χ. της Αιγύπτου και της Ιορδανίας, όπως άλλωστε και τα αποτελέσματα της πρόσφατης Συνόδου των Αραβικών Κρατών, αποδεικνύει στην πράξη τη σημασία της αρχής της “regional ownership”, αν θέλετε, της περιφερειακής κυριότητας.

Μετά την εξέλιξη αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση καλείται να διαδραματίσει έναν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο. Έναν ρόλο πολιτικό, καθώς ο αραβικός κόσμος την θεωρεί αξιόπιστο διαμεσολαβητή και προσβλέπει στην εντονότερη και ουσιαστικότερη δραστηριοποίησή της. Αλλά και έναν ρόλο ανθρωπιστικό και αναπτυξιακό, καθώς η Ευρώπη αποτελεί τον μεγαλύτερο δωρητή της περιοχής. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να ανταποκριθούμε με επιτυχία στην πρόκληση.

Αναπτύσσοντας μια νέα πρωτοβουλία πρέπει να μεριμνήσουμε για την ενίσχυση των θεσμών της Παλαιστινιακής αρχής. Θα ήταν, αγαπητοί φίλοι, τραγική ειρωνεία, και συνάμα η χειρότερη εξέλιξη, εάν δεν είναι σε θέση οι Παλαιστινιακοί θεσμοί να απορροφήσουν την οικονομική βοήθεια της διεθνούς κοινότητας. Παράλληλα οφείλουμε να στηρίζουμε την αναβίωση της Παλαιστινιακής οικονομίας. Τα τελευταία χρόνια η οικονομική κατάσταση των Παλαιστινίων έχει επιδεινωθεί ραγδαία φτάνοντας στα όρια της εξαθλίωσης. Δεν ανοίγεται άλλος δρόμος στην νέα γενιά από αυτόν της βίας.

Με την προσφορά τεχνικής βοήθειας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την αύξηση της διαφάνειας και της αποτελεσματικότητας του Υπουργείου Οικονομικών της Παλαιστινιακής Αρχής, η Ευρώπη στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα προς τους Παλαιστινίους. Η εξέλιξη αυτή μπορεί να ανοίξει το δρόμο για την επέκταση του Προσωρινού Διεθνούς Μηχανισμού και τελικά να επιτρέψει την απευθείας βοήθεια στην Παλαιστινιακή Αρχή. Ιδιαίτερη σημασία έχει να ενθαρρύνουμε τους Παλαιστινίους προς αυτή την κατεύθυνση με τα κατάλληλα κίνητρά. Πέρα λοιπόν από τα τρία κριτήρια που έθεσε το Κουαρτέτο πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη βαρύτητα, για την επανάληψη της απευθείας βοήθειας, στις δηλώσεις και τις πράξεις των μελών της Κυβέρνησης της Παλαιστινιακής Αρχής. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και μια συμφωνία, η οποία να περιλαμβάνει βεβαίως την άμεση κατάπαυση του πυρός, την ανταλλαγή κρατουμένων, την απελευθέρωση του ισραηλινού στρατιώτη Gilad Shalit, και την επανέναρξη των μεταφορών φορολογικών εσόδων στην Παλαιστινιακή Αρχή.

Η κατάσταση παραμένει εξαιρετικά σύνθετη και ανησυχητικά ασταθής. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να αποφύγουμε τη στασιμότητα στο Παλαιστινιακό ζήτημα πάση θυσία. Το κουαρτέτο πρέπει να συνεχίσει τις προσπάθειές του. Από την πλευρά μας, η απόφαση που λάβαμε ως Ευρωπαϊκή Ένωση είναι να συνεχίσουμε εντατικά όλες τις διαβουλεύσεις και πρωτοβουλίες για να προχωρήσει ο ειρηνευτικός διάλογος. Θέλω να πιστεύω ότι αυτός ο διάλογος θα συμβάλει ώστε να γίνουν ουσιαστικά βήματα προόδου και θα έχει συγκεκριμένο αποτέλεσμα.

Θέση της Ελλάδας είναι ότι ο τελικός μας στόχος θα πρέπει να είναι η λήξη της κατοχής που άρχισε το 1967 και η δημιουργία ενός ανεξάρτητου, δημοκρατικού και βιώσιμου Παλαιστινιακού κράτους, το οποίο θα συμβιώνει με ασφάλεια δίπλα στο Ισραήλ.

Απαιτείται πλέον να αποσαφηνίσουμε τις προοπτικές δημιουργίας ενός Παλαιστινιακού κράτους – πιθανώς με ένα νέο χρονοδιάγραμμα. Ας μην έχουμε αυταπάτες, στην πολιτική, οι συμβολισμοί, έχουν ιδιαίτερο βάρος.

Θέλω να τονίσω ότι μια τέτοια εξέλιξη θα στείλει ένα σαφές πολιτικό μήνυμα, η ισχυρότερη συμβολική απάντηση στην τρομοκρατία, και θα έχει πολλαπλώς θετικά αποτελέσματα για τα υπόλοιπα ανοιχτά ζητήματα της περιοχής.

Κυρίες και κύριοι,

Έρχομαι τώρα στο τετράγωνο που αποτελείται από το Λίβανο, συμπεριλαμβανομένης της Χεζμπολλάχ, τη Συρία και το Ισραήλ.

Βρισκόμαστε μερικούς μήνες μετά τον πόλεμο στο Λίβανο μεταξύ της Χεζμπολλάχ και του Ισραήλ. Η εφαρμογή του Ψηφίσματος 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη. Η κατάσταση στο Νότο και στις γύρω από τον ποταμό Λιτάνι περιοχές είναι σταθερή. Ωστόσο, ο Λίβανος ζει ξανά σε ατμόσφαιρα έντασης. Θα πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να αποτραπεί μια κλιμάκωση της κρίσης. Ο Λίβανος ήταν – και μπορεί να ξαναγίνει – μοντέλο ειρηνικής συμβίωσης πολιτισμών και θρησκειών για ολόκληρη την περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Προς αυτό το σκοπό πιστεύω ότι πρέπει να επιμείνουμε στην ενίσχυση του κράτους του Λιβάνου και της κυβέρνησης του Πρωθυπουργού Σινιόρα, που αν και απολαμβάνει της στήριξης της Διεθνούς Κοινότητας, αντιμετωπίζει πολλά ανοιχτά προβλήματα. Πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την επανέναρξη του εσωτερικού δημόσιου διαλόγου στη χώρα με την συμμετοχή όλων των πολιτικών δυνάμεων.

Μεγάλη σημασία έχουν, οι προσπάθειες για άρση των πιθανών παραγόντων έντασης, κυρίως μέσω της επεξεργασίας μιας φόρμουλας για την επίλυση του ζητήματος των αγροκτημάτων Σεμπάα. Πιθανώς μέσω των Ηνωμένων Εθνών. Πιστεύω πως κάτι τέτοιο θα έστελνε ένα ισχυρό πολιτικό μήνυμα στους λαούς της περιοχής και στη διεθνή κοινότητα στο σύνολό της. Επίσης προτεραιότητα συνεχίζει να αποτελεί η άμεση απελευθέρωση των Ισραηλινών αιχμαλώτων.

Χρειάζεται επίσης να στηρίξουμε την ανοικοδόμηση και την οικονομική ανάκαμψη του Λιβάνου με την παροχή επαρκούς και συνεχούς βοήθειας. Υπενθυμίζω ότι για τον σκοπό αυτό η Ελλάδα έχει ήδη δεσμεύσει συνολικά το ποσό των 7.500.000 ευρώ. Παράλληλα, υποστηρίζουμε, όπως και η Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της, το έργο της Ανεξάρτητης Διεθνής Επιτροπής που ερευνά τη δολοφονία του Ραφίκ Χαρίρι και υπογραμμίζουμε τη σημασία της δημιουργίας ενός δικαστηρίου διεθνούς χαρακτήρα, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Επιτρέψτε μου και δυο λόγια για τη Συρία: Η Συρία αποτελεί σημαντικό παράγοντα για τη σταθερότητα, όχι μόνον στο Λίβανο, αλλά στην ευρύτερη περιοχή. Η Ελλάδα διατηρεί παραδοσιακά πολύ καλές διμερείς σχέσεις με την Συρία. Θέλουμε να δούμε τη Συρία να βγαίνει από την απομόνωση. Η συμπερίληψη της Συρίας στην ολοκληρωμένη στρατηγική για τη Μέση Ανατολή έχει ιδιαίτερη σημασία. Τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και ο Αραβικός Κόσμος δείχνουν πρόθυμοι να την συμπεριλάβουν, δεδομένου ότι και η ίδια η Συρία θα αποδείξει τις καλές της προθέσεις. Θα δείξει ότι μπορεί πράγματι, όπως πιστεύουμε εμείς στην Αθήνα, να αποτελέσει έναν αξιόπιστο συνεργάτη στην συνολική προσπάθεια της διεθνούς κοινότητας για ειρήνη και σταθερότητα στην περιοχή.

Κυρίες και κύριοι,
Αγαπητοί φίλοι,

Επιτρέψτε μου να στραφώ εν συντομία στο Ιράκ. Πριν από λίγες μέρες συμπληρώθηκαν τέσσερα χρόνια πολέμου στη χώρα και η αστάθεια παραμένει, με τεράστιες απώλειες τόσο στρατιωτικού προσωπικού όσο και αμάχων.

Ορισμένοι κύκλοι κάνουν λόγο για τη δυνατότητα μιας ντε φάκτο διάσπασης του Ιράκ σε τρία τμήματα. Ωστόσο, η διεθνής κοινότητα είναι ξεκάθαρη ως προς την διατήρηση της ακεραιότητάς του. Η Ελλάδα και οι λοιπές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι προσηλωμένες στην εδαφική ακεραιότητα και τη συνοχή του Ιράκ και αυτό έχει επανειλημμένως διακηρυχτεί από την Ένωση.

Το μέλλον προοιωνίζεται δύσκολο. Θέση της χώρας μας είναι ότι η εξάρτηση από την ένοπλη βία έχει όρια, τόσο σε επίπεδο χρονικό όσο και σε επίπεδο αποτελεσματικότητας. Για εμάς είναι ευπρόσδεκτα όλα τα μέτρα που στοχεύουν στην ενίσχυση της κοινωνίας των πολιτών και στην κατανόηση μεταξύ των διαφορετικών θρησκευτικών και εθνοτικών οντοτήτων του Ιράκ. Υποστηρίζουμε όλα τα μέτρα εκείνα που θα συμβάλουν στη δημιουργία ενός ασφαλούς, σταθερού, ανεξάρτητου και δημοκρατικού Ιράκ, που θα έχει ειρήνη τόσο στο εσωτερικό του, με την επιστροφή των Ιρακινών πολιτών στις εστίες τους όσο και σε σχέση με τους γείτονές του. Να προσθέσω ότι αποτιμούμε θετικά την πρόσφατη διάσκεψη της Βαγδάτης με τη συμμετοχή των κρατών της περιοχής, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν και της Συρίας, και των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας όπως επίσης θεωρούμε ελπιδοφόρα εξέλιξη την επικείμενη υπουργική διάσκεψη στην Αίγυπτο και βεβαίως την αναμενόμενη υπογραφή του διεθνούς σχεδίου για την ανασυγκρότηση του Ιράκ.

Η διασφάλιση του μέλλοντος του Ιράκ εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη συνέργεια τόσο των εσωτερικών όσο και των εξωτερικών παραγόντων. Η επίλυση του Παλαιστινιακού προβλήματος και η βελτίωση των σχέσεων με τη Συρία και το Ιράν μπορούν να συμβάλουν στην σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή, συμπεριλαμβανομένου του Ιράκ.

Κυρίες και κύριοι,

Τέλος, επιτρέψτε μου τώρα να αναφερθώ σύντομα στο Ιράν.

Πρώτον, να επαναλάβω κάτι προφανές: παρά το ότι υποστηρίζουμε το δικαίωμα όλων για τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς, είμαστε αντίθετοι με τη διάδοση των πυρηνικών όπλων. Οποιαδήποτε τέτοια εξέλιξη, ιδιαίτερα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, θα μπορούσε να έχει αλυσιδωτές αντιδράσεις και να ανατρέψει δραματικά τον συσχετισμό ισχύος καταλήγοντας σε αποσταθεροποίησή που θα εκτείνονται ακόμα και εκτός των ορίων της Μέσης Ανατολής.

Το Ιράν είναι μια μεγάλη χώρα, η γεωστρατηγική θέση της οποίας έχει ενισχυθεί σημαντικά, δεδομένης της κατάστασης στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Αποτελεί έναν κρίσιμο παράγοντα, όχι μόνο για το μέλλον του Ιράκ, αλλά για την συνολική σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή. Είναι επίσης μια χώρα με την οποία η Ελλάδα διατηρεί σχέσεις που πηγαίνουν πίσω περισσότερα από 2.500 χρόνια. Οι λαοί μας θαυμάζουν, σέβονται και εκτιμούν βαθιά ο ένας τον άλλο. Σε αυτή την ιστορική σχέση και τη μακρόχρονη επαφή στηρίζει η Ελλάδα την άποψή της ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί μακροπρόθεσμη σταθερότητα στην περιοχή, χωρίς τη συμμετοχή του Ιράν στην διαδικασία.

Γι’ αυτό και πρέπει να συνεχίσουμε εντατικά τις προσπάθειες για διπλωματική μακροπρόθεσμη λύση στο ζήτημα του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. Προς αυτό το σκοπό η Ευρωπαϊκή Ένωση καλεί το Ιράν να συμμορφωθεί με τις προϋποθέσεις της διεθνούς κοινότητας, όπως αυτές έχουν εκφραστεί στις αναφορές της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας και στις αποφάσεις 1737 και 1747 του Συμβουλίου Ασφαλείας. Το καλούμε να δημιουργήσει τις συνθήκες για την επιστροφή στο τραπέζι του διαλόγου και για την εξεύρεση λύσης στο ζήτημα του πυρηνικού του προγράμματος.

Κυρίες και κύριοι,

Το υποστήριξα στην αρχή της παρέμβασής μου και προσπάθησα να το αποδείξω στην διάρκειά της: Τα προβλήματα της Μέσης Ανατολής δεν εξελίσσονται χωριστά το ένα από το άλλο. Αντιθέτως, όσο περισσότερο καταλάβουμε τη διασύνδεσή τους, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να τα επιλύσουμε.

Γι’ αυτό και επαναλαμβάνω ότι είναι τόσο κρίσιμη η ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή. Έχει τη δυνατότητα να αλλάξει τη δυναμική των σχέσεων σε ολόκληρη την περιοχή. Να δημιουργήσει ένα «θετικό ντόμινο» εξελίξεων για όλα τα μεγάλα ζητήματα της περιοχής, αίροντας σε μεγάλο βαθμό τα διλήμματα ασφαλείας των δρώντων.

Έχει έρθει η κατάλληλη ώρα για δράση. Η Ευρώπη έχει ήδη αναλάβει δράση. Η Ευρώπη, που θεωρείται σήμερα από όλους ένας φερέγγυος και αμερόληπτος παράγοντας στις διεθνείς σχέσεις. Η Ευρώπη, που καταφέρνει να μιλά με μια φωνή σε μεγάλα διεθνή ζητήματα, όπως η πρόσφατη κρίση στο Λίβανο ή στο ζήτημα του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. Η Ευρώπη, που δαπανά τα μεγαλύτερα ποσά ως βοήθεια στους λαούς της περιοχής. Θα ήθελα στο σημείο αυτό να τονίσω τον σημαντικότατο ρόλο του Ύπατου Εκπροσώπου για την ΚΕΠΠΑ, Χαβιέ Σολάνα, στην εντεινόμενη θετική παρουσία της Ευρώπης στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Η μία και η ενιαία φωνή της Ευρώπης σε θέματα διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας αποτελεί προϋπόθεση για να μπορέσει η Ένωση να λειτουργήσει ως ένας αυτόφωτος και αυτόνομος παράγοντας σταθερότητας στην παγκόσμια κοινότητα. Ένας παράγοντας που, με την ήπια ισχύ του, να συμπληρώνει και όχι να ανταγωνίζεται άλλες δυνάμεις, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες. Ένας παράγοντας που μπορεί να χτίζει γέφυρες, να συμβάλει στην εξεύρεση λύσεων και να εμπνέει εμπιστοσύνη.

Μέσα σε αυτήν την Ευρώπη, η Ελλάδα είναι εκείνη η χώρα που ιστορικά, πολιτισμικά, πολιτικά και γεωγραφικά βρίσκεται εγγύτερα στη Μέση Ανατολή. Που έχει μακρόχρονη ιστορία επαφών με τον αραβικό κόσμο και με το Ιράν. Που έχει φιλικές σχέσεις με όλα τα κράτη της περιοχής, ιδιαίτερα με το Ισραήλ και απολαμβάνει της εμπιστοσύνης και του σεβασμού τους.

Κατά την διάρκεια της πρόσφατης κρίσης στο Λίβανο, η Ελλάδα ήταν από τις πρώτες χώρες που υποστήριξε την άμεση κατάπαυση του πυρός και μεταξύ των πρώτων που έσπευσε στον απεγκλωβισμό Ελλήνων και ξένων υπηκόων και στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας. Συνέβαλε στην διαμόρφωση της απόφασης 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας και υποστηρίζει την πλήρη εφαρμογή της. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας μας στο Συμβούλιο Ασφαλείας τον περασμένο Σεπτέμβριο πετύχαμε την πραγματοποίηση ειδικής έκτακτης συνεδρίασης του Συμβουλίου Ασφαλείας για τη Μέση Ανατολή σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών – την πρώτη σε αυτό το επίπεδο για πάνω από 20 χρόνια.

Η Ελλάδα θεωρείται από όλα τα κράτη της περιοχής ένας ειλικρινής και αξιόπιστος συνομιλητής. Σε λίγες μέρες, το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, καλωσορίζουμε στην Αθήνα τον Πρόεδρο Αμπάς, με τον οποίο πιστεύω θα έχουμε ουσιαστικές συνομιλίες. Κατόπιν θα συμμετάσχουμε στη Σύνοδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου (GCC) στη Σαουδική Αραβία. Θεωρούμε ότι ο περιφερειακός αυτός οργανισμός μπορεί να έχει πολύ εποικοδομητική συμβολή στην ενίσχυση της σταθερότητας στην περιοχή και στην ενδυνάμωση των πολιτικών και οικονομικών δεσμών και για το λόγο αυτό δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στην συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του GCC.

Παράλληλα, είναι στις προθέσεις μου να πραγματοποιήσω μια σειρά επισκέψεων στα κράτη της ευρύτερης Μέσης Ανατολής στο άμεσα προσεχές χρονικό διάστημα. Οι τελικές ημερομηνίες δεν έχουν οριστικοποιηθεί ακόμη και διερευνώνται μέσω της διπλωματικής οδού.

Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι η χώρα μας έχει δώσει και θα συνεχίσει να δίνει το παρόν και να συμβάλλει ενεργά για την επίτευξη της ειρήνης και της σταθερότητας στη Μέση Ανατολή, σε αυτήν την τόσο σημαντική περιοχή για την διεθνή ασφάλεια.

Γνωρίζω ότι οι συμμετέχοντες σε αυτό το συνέδριο θα αναλύσουν πολλά ακόμα ζητήματα σημαντικά για την περιφερειακή και διεθνή ασφάλεια και θα καταλήξουν σε εξαιρετικά ενδιαφέροντα και χρήσιμα συμπεράσματα. Εύχομαι καλή επιτυχία στις εργασίες του Συνεδρίου.

Σας ευχαριστώ.